اختلافات سیاسی در قطب تمدن سیاه، آمریکا
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، «رادیوی عمومی ملی» (ان‌پی‌آر) در یادداشتی که روز یکشنبه ۲۴ فروردین ماه منتشر کرد به اختلافات سیاسی موجود در آمریکا اشاره کرد و ویروس کرونا را عاملی دانست که این اختلافات را نمایان ساخته است.
این مرکز رسانه‌ای واقع در واشنگتن دی‌سی نوشت، شاید آخرین چیزی که آمریکا در سال انتخاباتی فراحزبی خود نیاز داشت، یادآوری این موضوع بود که چه چیزی موجب اختلاف در این کشور میشود و آن ویروس کرونا بود.
این مرکز در ادامه نوشت این ویروس به هر شکلی بر همه تأثیر گذاشته است، اما از لحاظ دچار شدن به بیماری و مرگ و میر، این ویروس به طور نامتناسبی مردم نژاد‌های مختلف را آزار داده است. ویروس کرونا تاکنون مردم نژاد‌های رنگی که در پرجمعیت‌ترین مراکز کلانشهر‌های آمریکا زندگی می‌کنند را تحت تأثیر قرار داده است.
دکتر «جروم آدامز»، یک جراح عمومی در جلسه کاخ سفید روز جمعه ۲۲ فروردین ماه گفت: «نژاد‌های رنگی در مناطق و خانه‌های پرجمعیت زندگی می‌کنند که این مسئله خطر شیوع بیماری‌های مسری مانند کرونا را افزایش می‌دهد. اقلیت‌ها نیز از لحاظ بیولوژیکی یا ژنتیکی از این ویروس دور نیستند، بلکه آنها از جامعه دور هستند».
«مرکز رادیو عمومی ملی» در این یادداشت به آماری از میزان مرگ و میر ناشی از ویروس کرونا اشاره کرد و نوشت، مقامات شهر نیویورک گفته‌اند که ساکنان سیاهپوست و لاتین این شهر دو برابر بیشتر از سفید‌پوستان به کام مرگ کشانده شده‌اند و در شیکاگو، بیش از ۷۰ درصد مرگ‌و‌میر ناشی از ویروس کرونا مربوط به آفریقایی-آمریکایی‌ها بوده است.
«ترامپ» در جلسه روز سه‌شنبه هفته گذشته به نابرابری میزان مرگ و میر اشاره کرد و گفت: «این آمار منطقی نیست و من به آن علاقه‌ای ندارم.» روز بعد وی این نابرابری را «وحشتناک» خواند و گفت: «ما هر کاری که در حوزه اختیار و قدرت‌مان باشد انجام می‌دهیم تا این چالش بر طرف شود.»
به نوشته «رادیو عمومی ملی» حتی در حالی که مقامات دولتی آمریکا این هفته نابرابری نژادی و ارتباط آن با شرایط اجتماعی را محکوم کردند، اما ظهور مسئله نابرابری نژادی خود تأثیر مخربی داشت. اینجاست که مسئله نابرابری نژادی در میزان مرگ و میر، تفاوت کلی در شیوه مواجهه آمریکا با ویروس کرونا را نشان می‌دهد و این تفاوت تا حد زیادی به تقسیم شهر و روستا در آمریکا بستگی دارد.
این مرکز در ادامه نوشت این بیماری تاکنون به شهر‌های بزرگ آمریکا آسیب زده است و تأثیر آن بر کسانی که خارج از شهر‌های پرجمعیت زندگی می‌کنند، فوری نبوده است. آمار اخیر همچنین نشان می‌دهد در حالی که افراد مبتلا به کرونا در مناطق روستایی زیاد نباشند، اما آمار آنان در حال رشد است و این نگرانی برای آمریکا وجود دارد که این مناطق نتوانند فشار در سیستم مراقبت‌های بهداشتی خود را تحمل کنند.
در این یادداشت آمده علی‌رغم اینکه این بحران، قربانیان بسیاری را در آمریکا داشته است اما مفهوم «در این بحران ما با هم هستیم» در بدنه سیاسی این کشور گسترش نیافته است، البته این موضوع نباید کسی را که شاهد چندقطبی بودن نگرش ملی و رفتار انتخاباتی آمریکایی‌هاست، متعجب کند. جنبه‌های نژادی این اختلافات، که در بحران فعلی نمایان شد، یک عامل برجسته در روند ایجاد تفرقه در آمریکاست.
به نوشته این یادداشت، در آمریکا معمولاً مفهوم دوقطبی‌سازی در بحث‌های مربوط به «ایالت‌های قرمز» و «ایالت‌های آبی»، «جمهوری‌خواهان» در مقابل «دموکرات‌ها»، «چپ» در مقابل «راست» و «کانال خبری تو» و «کانال خبری من» مطرح میشود، اما این دوقطبی‌سازی همچنین شامل تراکم جمعیت در آمریکا نیز میشود.
«ویل ویلکینسون»، معاون تحقیقات در «اندیشکده نیسکانن» درباره تغییر عقاید سیاسی مردم آمریکا می‌گوید نزدیکی همسایگان به یکدیگر می‌تواند جناح‌گیری سیاسی آنها را قابل پیش‌بینی‌تر کند، وی در این باره گفت: «رشد شهرنشینی، ما را از لحاظ جغرافیایی از یکدیگر جدا کرده است، به قدری که اکنون سهم آرای دموکرات‌ها بالا می‌رود و با افزایش تراکم جمعیت، سهم آرای جمهوری‌خواهان کاهش می‌یابد.»
«رادیو عمومی ملی» این موضوع را به عبارتی دیگر می‌نویسد که هرچه فردی در آمریکا نزدیک به مرکز شهری بزرگ زندگی کند، احتمال اینکه آن فرد به دموکرات‌ها رأی دهد، بیشتر است و قطعاً دور شدن آن فرد از مرکز شهر احتمال رأی دادن وی به جمهوری‌خواهان را افزایش می‌دهد.
«ویلکینسون» در ادامه گفت: «آنهایی که در مناطق روستایی می‌مانند جمعیتی با تراکم پایین و عمدتاً سفید پوست را تشکیل می‌دهند؛ جمعیتی که به طور فزاینده در شخصیت محافظه‌کار اجتماعی یکسان هستند، از تنوع بیزارند، تمایل نسبی به مهاجرت دارند و به دنبال تحصیلات عالی هستند و در آنان وفاداری به حزب جمهوریخواه وجود دارد.
به نوشته «رادیو عمومی ملی»، دسترسی به این رأی‌دهندگان راهبرد اصلی کمپین انتخاباتی «ترامپ» در انتخابات مقدماتی و انتخابات سراسری در سال ۲۰۱۶ بوده است. ترامپ در رقابت‌های ابتدایی خود بر جمعیت غیر‌شهرنشین آمریکایی تمرکز داشت و حتی در مراسم تحلیف خود آنان را مورد خطاب قرار داد: «مردان و زنان فراموش شده».
این مرکز در ادامه نوشت تراکم جمعیت نیز سیاسی است؛ زیرا قانون اساسی از مناطق کم‌تراکم جانبداری می‌کند و قدرت نامتناسبی را به ایالت‌های کم‌جمعیت می‌بخشد. بنیانگذاران قانون اساسی مذاکره کردند که کنگره به دو بخش تقسیم شود، یک مجلس آن به جمعیت ایالت‌ها متکی باشد (مجلس نمایندگان) و دیگری (مجلس سنا) بر جمعیت متکی نباشد. در مجلس سنا، با تمام اختیارات خاص خود، ایالت‌های کم‌جمعیت همواره قدرت و اختیار نامتناسبی نسبت به دیگر ایالت‌ها دارند. ساکنان مناطق کم‌جمعیت آمریکا اغلب با مقررات محیط‌زیست، کنترل سلاح و سکولاریسم مخالف بوده‌اند. در حالی که این رویه، ۲۳۰ سال اینگونه بوده است، با افزایش اختلافات بین ایالت‌های پرجمعیت و کم جمعیت نیز بیشتر خواهد شد.
به نوشته این مرکز، سرشماری سال ۲۰۱۹ آمریکا نشان می‌دهد هم اکنون، اکثریت آمریکایی‌ها تنها در ۹ ایالت زندگی می‌کنند و با ۱۸ سناتور سر و کار دارند و حدود ۱۸ درصد جمعیت آمریکا در ۲۷ ایالت کم‌جمعیت پخش شده‌اند. بنابراین کمتر از یک پنجم جمعیت آمریکا ۵۴ کرسی اکثریت در مجلس سنا را در اختیار دارد. پیش‌بینی این است که جمعیت آمریکا در تعداد معدودی از ایالت‌ها متمرکزتر خواهد شد؛ زیرا کلانشهر‌های آن حتی پرجمعیت‌تر و متنوع‌تر می‌شوند. این تنوع بدین معنی است که مشکلات بسیاری به دلیل مسئله نژاد، به وجود خواهند آمد. اختلاف نژاد در آمریکا به اختلاف بین شهر‌ها و روستا‌ها در این کشور تبدیل می‌شوند؛ اختلافاتی که از زمان بنیانگذاری آمریکا وجود داشته است.
«رادیو عمومی ملی» در پایان نوشت اختلافات شهری و روستایی به همراه مؤلفه نژاد در آمریکا، به شکل‌های مختلف در خانه نمایندگان و مجلس سنای این کشور مشاهده خواهند شد. آمریکا در حال حاضر شاهد عدم مدیریت در بحران کنونی است. تجربیات متفاوتی که هر ایالت پرجمعیت یا کم‌جمعیت از مواجهه با کرونا دارد و البته واکنشی که دولت فدرال به این ویروس داشت، یک نظر اجمالی به آینده سیاسی آمریکا را می‌طلبد.
